- qülğülə
- is. <fars.> klas. Gurultu, çaxnaşma, səs-küy, mərəkə. Afaqə düşdü qülğülə hüsnündən, ey qəmər! Nəs.. Qülğülə salmaq – səs salmaq. Ənva və əqsam quşlar ağacların bir budağından o biri budağına qalxıb, qonub, mövzun nəğəmat ilə dərəyə qülğülə salırlar. M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.